Stendhal syndrome was first diagnosed in 1982 by Italian psychiatrist Graziella Magherini. She studied patients who experienced hallucinations, severe dizziness and an accelerated heartbeat when exposed to works of art. The syndrome is named after the French writer Stendhal, who in 1817, during a visit to the Uffizi Gallery in Florence, experienced such intense emotions that he had to spend several days in bed.
Syndrom Stendhala został po raz pierwszy zdiagnozowany w 1982 roku przez włoską psychiatrę Graziellę Magherini. Badała ona pacjentów, którzy w kontakcie z dziełami sztuki doświadczali halucynacji, silnych zawrotów głowy i przyspieszonego bicia serca. Nazwa syndromu pochodzi od francuskiego pisarza Stendhala, który w 1817 roku podczas wizyty w galerii Uffizi we Florencji przeżył tak intensywne emocje, że musiał spędzić kilka dni w łóżku.